بررسی رابطه سبک های دلبستگی بزرگسالان و مذهب با رضامندی زناشویی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین سبکهای دلبستگی بزرگسالان و مذهب با رضامندی زناشویی و رابطه دو متغییردر رضامندی زناشویی انجام گرفته است. روش نمونه و نمونه گیری پژوهش به روش توصیفی ازنوع همبستگی می باشد .جامعه آماری زوجین شهر اصفهان و نمونه شامل 150 زوج است که به صورت خوشه ای انتخاب شدند. همه زوج ها به وسیله پرسش نامه سبک های دلبستگی کالینز و رید ، پرسشنامه جهت گیری مذهبی خدایاری فرد و پرسشنامه رضایت زناشویی افروز مورد سنجش قرارگرفته اند. روش تجزیه و تحلیل داده های پژوهش علاوه بر روش آمار توصیفی ، روش استنباطی (همبستگی پیرسون ورگرسیون ) نیز بکار برده شد. یافته ها نشان داد که سبکهای دلبستگی به خوبی متغیرهای مذهب و رضامندی زناشویی را پیش بینی می کنند ، همچنین مولفه های مذهب پیش بین های مناسبی برای رضامندی زناشویی می باشند.با توجه به نتایج پژوهش توجه بیشتر به سبکهای دلبستگی در سنین اولیه و شناسایی آنها در بزرگسالی و تقویت مولفه های مذهب توصیه میگردد.